Artikel in de Gelderlander
- Judith Gordon v. Bokhoven

- 18 aug 2012
- 1 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 16 dec 2019
s' Morgens 9.30 uur, er staat een kerel op de stoep.
Piet-Hein is mountainbiken.
Ik doe open in mijn ochtend kloffie met een stofzuiger in de hand. Ik heb net alle ontbijten klaar voor de gasten en er zit nog ei in mij haar.
Ik vraag: "Kan ik u helpen?".
Ik denk daarbij "Die nieuwe klant is echt veel te vroeg!".
"Ja, ik ben een verslaggever van de Gelderlander, ik heb een afspraak met Piet-Hein. De fotograaf komt ook zo".
F....K....
"Oh, Piet-Hein is denk ik iets vergeten....ik zal even kijken waar hij uithangt".
Ik Piet-Hein bellen dat hij als de sodemieter terug moet komen.
Ik denk ondertussen "ahhh, ik moet ongedoucht op de foto!".
Ik biedt de verslaggever iets te drinken aan. Hij legt gelijk zijn kladboekje op tafel, zet zijn recorder aan en begint te vragen.
Ik denk "....ik moet doucheuuuuuuu", maar laat natuurlijk niks merken en begin enthousiast te vertellen.
Na 20 minuten komt Piet-Hein terug. Hij stapt met een elegante zwier van zijn mountainbike af en terwijl hij zijn been over het zadel heen zwaait schopt hij zo die verslaggever voor zijn harses.
Er zal eens iets normaal gaan bij ons!
Ik zie de krantenkop al voor me "gastheer vergeet afspraak en bij verlate aankomst schopt hij mij voor mijn kop".
Enfin, het werd toch een leuk gesprek en wil je een ongedouchte foto van mij zien moet je vandaag even de Gelderlander lezen.....

Opmerkingen