top of page

De ronde van Nijmegen

  • Foto van schrijver: Judith Gordon v. Bokhoven
    Judith Gordon v. Bokhoven
  • 10 mei 2015
  • 1 minuten om te lezen

15 mei en we hebben er zin in.

Zoals het een echt vrouwenteam betaamt is de logistiek goed geregeld. Er is 47 keer op buienradar gekeken.

Iedereen weet wie met wie mee rijdt.

Iedereen weet hoe laat klaar te staan.

Banden zijn opgepompt onder het uitroepen van "Allah 8 bar" dus we kunnen gaan.

Eenmaal in Nijmegen is de eerste dame toch haar volledige inschrijving vergeten, moet er nog één precies op de starttijd pissen en zijn twee dames zich ondertussen aan de Ronde Mister aan het vergrijpen. Maar daarna gaan we dan toch echt van jetje.

Met een die-hard wilsvermogen knallen we de Holleweg op (14%) en eenmaal boven geeft een dame aan dat we toch al 16 km achter de rug hebben. "Hu? Ik heb er al 21 op staan", roept de volgende.

Ik heb geen km-tellertje dus roep: "Ik sluit me aan bij 21!!",

Daarna zeg ik - met mijn diepgaande technische kennis - tegen mijn vriendin:" Jij hebt nieuwe tandwielen. Dus jou tellertje klopt niet, die is natuurlijk nog niet geijkt".

Waarop zij zegt "Oh ja".

We fietsen nog 5 meter verder en realiseren ons dan dat mijn opmerking slaat als een tang op een varken. Meteen daarna roept de eerste vriendin" Oh nee, zo lang zijn we onderweg. Al 21 minuten". Maar wat ze bedoelde was dat we gemiddeld 21 km/uur reden want we waren al drie kwartier onderweg.

Al met al was het weer een godswonder dat we uiteindelijk 4 uur onderweg waren, een gemiddelde snelheid van 73 km/uur hadden en 2364 km hadden afgelegd. Zo kom je nog eens ergens.

.


 
 
 

Opmerkingen


© 2024

bottom of page