De terugreis

Papa gaat vast naar Nederland terug om te werken.

Wij blijven met z'n drieën nog twee weekjes langer in Spanje.

Dus Tom, Jan en ik brengen Piet-Hein naar het vliegveld in Valencia.

In de auto zien de jongens hun kans schoon om elkaar even lekker af te rossen.

Het gebruikelijke ritueel in de auto.

Tja, wat moet je daar anders als je mobiel leeg is?

Voordat papa vliegt bezoeken we eerst "Parque de Cienca" in Valencia. We hebben een beetje trek dus nemen een lekker kop koffie met een broodje.

Tom neemt een gebakje. Jan neemt een chocolade croissantje.

Jan: "Gatver, dat plakt helemaal". Dit ziet Tom als een uitnodiging om ook even met zijn vette vingers aan Jan's croissantje te voelen. Jan geeft hem een hengst: "Blijf af viespeuk". Tom laat dit niet over zijn kant gaan en schopte Jan: "Doe normaal eikel!" Waarop Jan in een reflex zijn gebaksvorkje in Tom's been jaste. Tom geeft een enorme gil, staat op, slaat Jan snoei hard voor zijn kop en rent brullend van het terras weg.

Ik kijk naar Piet-Hein. Met een trillend onderlipje zeg ik "Dit ga ik dus echt niet redden." Piet-Hein kijkt me begripvol aan. "IEDEREEN IN DE AUTO. WE RIJDEN NU NOG NAAR NEDERLAND!!".

En zo geschiedde. Eerst weer terug naar Javea (1,5 uur de verkeerde kant op). Daar alles opgeruimd, bedden afgehaald, koelkast leeg gemaakt, koffer vol gepleurd - onder normale omstandigheden pak je een koffer maar ik pleurde dus een koffer - en tegen 17.00 uur waren we zo ver om te gaan.

Rond 18.30 uur voor de tweede maal bij Valencia, even zwaaien naar het vliegtuig dat papa zojuist heeft gemist, en nog een kleine 2000 km door kachelen naar Nederland.