Ontvangst bij Guesthouse de Heide

Sinds enige tijd zijn wij aangesloten bij AIRBNB.

Met name de 9-persoons lodge begint goed te lopen. Dit ligt waarschijnlijk aan de prijs.

€ 230 per nacht voor 9 personen. Dan slaap je voor € 25,- per persoon. Best lastig in Nederland iets te vinden voor dat bedrag.

Dus we krijgen steeds meer klanten, ook buitenlanders, en over het algemeen zijn ze jong.

Zo ook gisteren.

Via AIRBNB krijg ik eerst een berichtje – met foto – van iemand die wil boeken.

In dit geval Tyson.

Op de foto zie ik een donkere jongen met een vrolijk gezicht. Hij heeft een hoedje op en enorme dreadlocks. Hij schrijft me in het Frans.

Nu is mijn niveau Frans nul en een bietje. Dat betekend heel veel handen en voeten werk en delen uit de songteksten van Stromae en de kreet " Rien ne va plus" uit het casino. Verder kom ik niet. Maar met een beetje bluf en Google translate kom ik ver genoeg.

Na wat op en neer berichten op de site van AIRBNB (met behulp van translate) begrijp ik dat hij vandaag wil komen.

Het is al 16 uur en ik wil naar de vierdaagse feesten dus ik vraag eerst hoe laat hij wil komen.

Hij zegt: “Nous arrivons vers 19h est-ce ok pour vous !?”

Die 19 uur die snap ik, maar bij een Fransoos weet je nooit of 19.00 uur ook 19.00 uur is.

Even later meld hij “ Le Gps indique que nous arrivons a 20h30 ”.

Ook dat begrijp ik. Gps en 20.30 uur.

Prima, 20.30 uur hier.

“Waar is hier” vraagt hij?

Nu wordt het ingewikkeld want telefoonnummers, websites en adressen worden geblokkeerd door AIRBNB. Ze willen natuurlijk niet dat je rechtstreeks dealtjes gaat maken. Dus ik zeg dat hij eerst moet accorderen op AIRBNB of anders mij moet opzoeken op “het net”.

Het woord “Google” wordt ook geblokkeerd.

Dit lukt en hij schrijft dat hij zo meteen zal vertrekken vanuit Parijs.

Parijs?!

Wie komt er nu voor één nacht naar Oeffelt vanuit Parijs?!?

Ze komen met acht personen.

Dan denk ik gelijk: “Wat komen die hier in godsnaam doen?”

Nu weet ik dat Nederland bekend staat om zijn drugsvrijheid, dus ik ben altijd een beetje voorzichtig.

Zo hebben we bijvoorbeeld een vaste klant. Hij is een oliesjeik uit Dubai. Die komt geregeld bij ons een weekendje stoned zitten wezen. Hele leuke vent. Altijd zo stoned als een garnaal. Komt met een Mercedes-Benz-S65-AMG-Coupe-etc-etc voorgereden. Vliegt Dubai-Düsseldorf om bij ons te komen blowen. Inmiddels neemt hij voor mij altijd dadels of iets anders lekkers mee.

Enfin, ik ga vast een briefje schrijven met behulp van Google translate dat ik Tyson ga voorlezen. Als ik het voorlees vind hij mij waarschijnlijk grappig.

Dan ben ik vast vriendjes met hem.

Je moet altijd vriendjes zijn met je gasten.

Zeker als ze met acht kerels uit Parijs komen.

Dan is de opstelling “onnozel klein blond vrouwtje” de beste insteek.

Als hij ‘s avonds arriveert ben ik diep onder de indruk.

Tyson heeft het formaat van een parasol. Dik over de 2 meter. Rasta tot zijn kont. Smile van oor tot oor. Wat een kerel!

Piet-Hein komt altijd lief bezorgd assisteren als ik een groep mannen ontvang.

Voor het geval dat.

Maar ik heb Piet-Hein helemaal niet zien staan. Mijn lieve parapluutje verdwijnt achter deze parasol.

Tyson kijkt me verwachtingsvol aan.

Ik begin met “Vou me achete aveq mom Frans, qui?”

Het ijs is gebroken.

Er komt een prachtige diepe bulderlach uit dat enorme lichaam en samen gaan we in mijn beste Frans alles door nemen.

Hij verbetert ongeveer iedere uitspraak en giert daarbij als een 6 jarige.

Na de administratie breng ik ze naar de lodge en ze vinden het allemaal top.

Als ik zeg “bon nuit, Sjee alon a un party”, zegt hij “English would have been fine as well you know”.

“TYSON! You made me suffer!!!” zeg ik.

Weer die bulderlach.

Zij gaan zich installeren en Piet-Hein en ik vertrekken naar onze vierdaagse party.

De volgende morgen komen twee bezorgde dames aankloppen bij ons huis.

" Er liggen mannen voor het huis in auto’s te slapen. Het zijn buitenlandse kentekens".

Piet-Hein gaat kijken. Deuren open. Airco aan. Motor ronkt. Handdoek over de kop. Stoel plat. Diep comateuze toestand.

Hij tikt er een aan om te kijken of ze nog leven.

Het handdoekje gaat omhoog en Tyson zegt :“We konden in de lodge niet slapen, er zat een mot….”.

Zoveel platteland kan een Parijzenaar blijkbaar niet aan.

Even later blijken Tyson en zijn matties al te zijn vertrokken.

Ik krijg nog wel een berichtje via AIRBNB.

“Thank you so much for tonight”.

“Thank you! It was nice to practice my French” zeg ik.

Met een smiley er achter.

Maar zelfs een smiley werd door AIRBNB niet toegestaan.