Pedro is niet meer....

Tom en Morris wandelen samen door de Mediterrane tuin van Opa. Als ze zijn aangekomen bij het vijvertje zien ze een visje drijven. Buikje zilver glinsterend naar boven. Mors dood. Tom moet altijd alle dieren een naam geven, zo ook deze.

"Maaaaaam, Pedro is dood!". Ik kom aangesneld. Inmiddels heeft Tom het lijkje met een badminton racket uit het vijvertje gevist. Ik aanschouw gerustgesteld het slachtoffer. Pedro is een goudvisje. 

"Laten we maar even aan Opa vragen wat we ermee moeten doen", zeg ik tegen Tom. Opa komt en ook hij bekijkt het visje aandachtig. 

Hij besluit: "Graven jullie een gat, dan zullen we hem ceremonieel begraven!" Tom en Morris kijken een beetje onnozel in mijn richting. Ik zie hun twijfel en schiet te hulp: "Knappe jongen die in deze rotstuin een gat graaft". "Dat is waar" zegt Opa, en nog voor we met onze ogen kunnen knipperen geeft Opa het badmintonracket een zwiepert. Pedro  vliegt over de heg en landt zo in het zwembad van de buurman. Eén seconde is het stil. Dan beginnen we alle vier heel hard te lachen. Schuddebuikend lopen we terug en achter me hoor ik Morris tegen Tom zeggen: "Echt gangster, die Opa van jou".