Geen stress
- Judith Gordon v. Bokhoven

- 12 jun 2019
- 1 minuten om te lezen
Stress
Mijn zoon doet niet aan stress.
Dat lijkt me zo fijn.
Hij heeft geen stress voor een toets.
Hij heeft geen stress voor een afspraak.
Hij heeft geen stress voor een sollicitatie gesprek.
Stress vind hij nutteloos.
En gelijk heeft hij.
Nu is het vandaag eindexamen uitslag.
Hij doet weer niet aan stress.
Als ik voorzichtig pols hoe hij denkt dat het gaat aflopen worden schouders opgehaald.
We zien wel.
In het verleden heeft hij wel eens gezegd “Wiskunde ging best okay”.
En dan haalt hij een 2,4.
Dus eigenlijk zegt zijn inschatting ook niks.
En daar heb ik dan weer stress van.
Wordt je gebeld?
Schouders.
Hoe laat wordt je gebeld?
Schouders.
Ik kijk op de site van de school.
Niks.
Ik kijk op Magister bij berichten.
Niks.
Gisteren kwam via zijn vrienden het verlossende woord.
Tussen 14.30 uur en 15.15 uur wordt je gebeld als je gezakt bent of een Her hebt.
Dus vanmorgen ging ik, zoals iedere woensdagmorgen, met mijn vriendinnen mountainbiken.
S ’middags kwam ik terug.
Zoonlief lag nog in bed.
Zoonlief had het geluid uit staan van zijn telefoon. Zoonliefs telefoon was leeg.
Zo weet je ook zeker dat je slaagt.
Geen stress.

Opmerkingen