Gekke mensen
- Judith Gordon v. Bokhoven

- 1 nov 2019
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 16 dec 2019
Ik zit in de auto op weg naar Amsterdam als Piet-Hein mij belt.
“Een mevrouw en haar dochter staan op de stoep. Ze hebben een lodge gereserveerd met een Cadeaubox-waardebon maar ik zie niets in het reserveringsboek staan? Nu zijn de mensen van de lodge in het penthouse gegaan dus we hebben toevallig nog een lodge beschikbaar. Ik zal ze daar naartoe brengen, los jij het dan morgen verder op? Ik zal de bon op jouw bureau leggen.”
Okay.
De volgende morgen check ik eerst die bon.
Die is niet geldig voor een overnachting bij ons.
Ik ga wandelen met Scott maar zie dat die mevrouw en dochter al vroeg vertrekken dus ik loop terug.
Dan volgt het volgende gesprek.
Mevrouw: “We willen graag vertrekken.”
Ik: “Geen probleem maar u heeft een ongeldige bon dus dat moeten we eerst even oplossen.”
Mevrouw: “Hoezo? Jullie stonden in het boekje van Cadeaubox. Wij hebben hier geboekt. Nu gaan we.”
Ik: “Ja maar mevrouw, dat was een oud boekje. Uw bon is niet meer geldig. Bovendien staat er op uw bon dat u moet reserveren op de website van Cadeaubox, niet rechtstreeks bij ons. En als u op de website van Cadeaubox had gereserveerd, had u gezien dat deze bon bij ons niet geldig is.”
Mevrouw: “Ja, dat is niet mijn probleem. Dan moeten jullie maar zorgen dat jullie niet in dat boekje staan.”
Ik: “Maar mevrouw, ik ben niet verantwoordelijk voor een boekje van Cadeaubox. En u heeft geboekt bij ons, terwijl dat met deze bon niet kan.”
Mevrouw: “Nou, dan regel je geld maar bij Cadeaubox, of regel voor mij maar een nieuwe bon. Maar ik kan er niks aan doen dat het boekje niet klopt.”
Ik: “Mevrouw. Ik heb hier uw reservering opgezocht in ons systeem. Ziet u? Ziet u ook dat ik u een mail heb gestuurd? Daarin schrijf ik dat uw reservering niet geldig is en zal worden verwijderd omdat u met die bon bij ons niet kunt reserveren.”
Mevrouw: “Ik heb die mail nooit gekregen.”
Ik: “Zoals u ziet is die mail echt verzonden. En de andere mails heeft u wel gekregen.”
Mevrouw: “Ik wist van niks. Ik heb met de bon gereserveerd bij jullie want jullie stonden in het boekje. Dus regel het maar met Cadeaubox.”
Ik: “Mevrouw, op uw cadeaubon staat waar u moet reserveren. U heeft dat niet gedaan. Als ik een bon uit een Libelle uit 1986 knip en een reservering in het Kurhaus in Scheveningen maak voor 210 gulden dan geloof ik ook niet dat het Kurhaus daarmee akkoord gaat, denk u wel?”
Mevrouw: “Nou, dan regel voor mij maar een nieuwe bon.”
Ik: “Waarom moet ik voor u een nieuwe bon regelen?”
Mevrouw: “Ik ga niet betalen. En die bon is nog maar één week geldig! Ik kan in twee weken geen ander hotel meer vinden. Dan moet ik nog een keer op vakantie!”
Ik: “Maar mevrouw! U bent hier met een ongeldige reservering en een ongeldig betalingsbewijs. Ik ga geen nieuwe bon voor u regelen en ik kan deze niet accepteren want die is niets waard!”
Mevrouw: “Los het maar op.”
Zucht.
Ik heb uiteindelijk Cadeaubox aan de telefoon gehad. Alles uitgelegd. Die hebben haar oude bon geaccepteerd (zeggen ze) en zullen 15 november de waarde daarvan op mijn rekening storten.
De mevrouw glimlacht, vertrekt en zegt bij de deur, “ Zie je wel, gewoon via het boekje.”
Mijn kantoor uit met dat maffe mens.

Opmerkingen